Η κλιματική αλλαγή απειλεί τα δάση της Μεσογείου

Αθήνα, 17-04-2008: Ραγδαίες αλλαγές χρήσεων γης λόγω της επέκτασης των οικονομικών δραστηριοτήτων και του αστικού χώρου, κατακερματισμός των δασικών εκτάσεων από τις μεταφορικές υποδομές, υπερεκμετάλλευση των πόρων και ρύπανση του περιβάλλοντος απειλούν τα δασικά oικοσυστήματα στη Μεσόγειο. Στις απειλές αυτές προστίθενται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως η άνοδος της θερμοκρασίας, τα ακραία καιρικά φαινόμενα και η ξηρασία, με αποτέλεσμα να εξαντλούνται οι αντοχές και οι δυνατότητες προσαρμογής των δασικών οικοσυστημάτων.

Τα παραπάνω αποτελούν, μεταξύ άλλων, ορισμένα από τα βασικά συμπεράσματα της διεθνούς συνάντησης εργασίας με θέμα «Προσαρμογή της Προστασίας και Διαχείρισης των Μεσογειακών Δασών στην Κλιματική Αλλαγή», που διοργάνωσαν η περιβαλλοντική οργάνωση WWF και η Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN) στην Αθήνα,14-17/04/2008.

Τα δάση είναι από τα σημαντικότερα οικοσυστήματα της Μεσογείου, καθώς φιλοξενούν μοναδική
βιοποικιλότητα και παρέχουν κοινωνικοοικονομικά και περιβαλλοντικά οφέλη, όπως η συγκράτηση των εδαφών, ο εμπλουτισμός του υδροφόρου ορίζοντα, η παραγωγή βιομάζας, η σταθεροποίηση του μικροκλίματος και η ανάπτυξη του τουρισμού.

Η πιο άμεση και ραγδαία επίπτωση της κλιματικής αλλαγής στα μεσογειακά δάση αφορά τις δασικές πυρκαγιές. Η αύξηση της συχνότητας, της σφοδρότητας και της έκτασης των πυρκαγιών ευνοείται από τις συνθήκες ξηρασίας, τις παρατεταμένες περιόδους υψηλών θερμοκρασιών, τα ακραία καιρικά φαινόμενα (καύσωνες, ισχυροί άνεμοι) σε συνδυασμό με τις αλλαγές χρήσεων γης – συνθήκες που παρατηρούνται κυρίως στις βορειότερες περιοχές της Μεσογείου (Πορτογαλία, Ελλάδα, Ισπανία). Αν αυτές οι συνθήκες επεκταθούν και νοτιότερα, οι επιπτώσεις για τα δασικά οικοσυστήματα σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου θα είναι δραματικές.

«Αν και η ανάληψη δράσεων προστασίας των δασών απέναντι στην κλιματική αλλαγή συχνά δυσχεραίνεται από την έλλειψη επιστημονικών δεδομένων, το κύριο εμπόδιο για την αποτελεσματική προστασία τους είναι η έλλειψη πολιτικής κατανόησης του προβλήματος και βούλησης για την αντιμετώπισή του», δηλώνει ο Pedro Regato, εκπρόσωπος της IUCN. «Μια τέτοια βούληση απαιτεί την παροχή κινήτρων στους χρήστες και διαχειριστές της γης, ώστε να προσαρμόσουν τις πρακτικές τους στις αλλαγές που συμβαίνουν», συμπληρώνει.

Στην Ελλάδα τα πιο ευπαθή δασικά οικοσυστήματα είναι όσα βρίσκονται στα όρια της εξάπλωσής τους. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνονται τα δάση της νησιωτικής και παράκτιας χώρας και τα ορεινά δάση της Νότιας Ελλάδας, όπως ο Ταϋγετος και ο Πάρνωνας. Το περσινό καλοκαίρι ωστόσο έδειξε ότι ακόμα και τα δάση της Βόρειας Ελλάδας επηρεάζονται και γίνονται πιο ευπαθή λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας.

Για τη διατήρηση των ελληνικών δασών είναι απαραίτητη μια νέα αντίληψη για τη δασοπροστασία, γύρω από τρεις βασικούς άξονες: (i) διαχείριση των δασών σε επίπεδο μεγάλης κλίμακας, με καλύτερο συντονισμό των συναρμόδιων υπηρεσιών, (ii) ουσιαστική αναβάθμιση του ρόλου των δασικών υπηρεσιών και της εφαρμοσμένης δασικής έρευνας, και (iii) ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου συστήματος προστασίας της φύσης μέσα από ένα δίκτυο λειτουργικών προστατευόμενων περιοχών που θα διαφυλάσσει τα πιο ευαίσθητα και πολύτιμα δάση.

Ειδικότερα σε σχέση με την αντιμετώπιση των πυρκαγιών είναι απαραίτητο να δοθεί έμφαση στην ορθή διαχείριση των δασών και στα μέτρα πρόληψης. Στο επίπεδο της δασοπυρόσβεσης, προτεραιότητα πρέπει να αποτελούν η συνεχής εκπαίδευση και ανάπτυξη της τεχνογνωσίας, η δημιουργία σύγχρονων, εξοπλισμένων και εξειδικευμένων μονάδων δασοπυρόσβεσης μέσα στο Πυροσβεστικό Σώμα και ο αποτελεσματικός συντονισμός μεταξύ δασικών υπηρεσιών, επιστημονικών φορέων και μονάδων καταστολής. Αξίζει να σημειωθεί ότι το WWF Ελλάς βρίσκεται στη διαδικασία ολοκλήρωσης συνολικής πρότασης για την αποτελεσματικότερη οργάνωση της δασοπροστασίας της χώρας μας. Η πρόταση αυτή θα αξιοποιήσει και τα συμπεράσματα από την διεθνή συνάντηση εργασίας και θα παρουσιαστεί για δημόσιο διάλογο αμέσως μετά το Πάσχα.

«Η κλιματική αλλαγή θα καταστήσει τα δάση της χώρας μας πολύ πιο ευάλωτα αλλά και πολύ πιο σημαντικά. Παράλληλα με τις δράσεις αποτροπής της κλιματικής αλλαγής, η χώρα μας οφείλει να αντιμετωπίσει τη σκληρή αυτή πραγματικότητα με καλύτερα συντονισμένες και πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Το WWF Ελλάς κάνει ότι μπορεί προκειμένου να συμβάλει στην προσπάθεια αυτή», καταλήγει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής του WWF Ελλάς.

Περισσότερες πληροφορίες:
Δημήτρης Καραβέλλας, Διευθυντής WWF Ελλάς, 210-3314893, d.karavellas@wwf.gr
Κων/νος Λιαρίκος, Υπεύθυνος Προγραμμάτων WWF Ελλάς, 6982471720, c.liarikos@wwf.gr

Σημειώσεις προς συντάκτες:

1. Η διεθνής συνάντηση εργασίας «Προσαρμογή της Προστασίας και Διαχείρισης των Μεσογειακών Δασών στην Κλιματική Αλλαγή» πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος του WWF Ελλάς «Το Μέλλον των Δασών», που αποτελεί μια προσπάθεια να αντιμετωπιστούν τα βασικά αίτια υποβάθμισης των δασών της Ελ-λάδας. Το πρόγραμμα ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2008 με την υποστήριξη των Ιδρυμάτων Ι. Λάτση, Α. Γ. Λεβέντη και Μποδοσάκη και τη συνδρομή των υποστηρικτών της οργάνωσης.

2. H Διεθνής Ένωση για την Προστασία της Φύσης (IUCN) είναι το παλαιότερο και μεγαλύτερο περιβαλλοντικό δίκτυο παγκοσμίως. Η IUCN αναζητά ουσιαστικές λύσεις στις σημαντικότερες περιβαλλοντικές και αναπτυξιακές προκλήσεις του σύγχρονου κόσμου, υποστηρίζοντας την επιστημονική έρευνα, διαχειριζόμενη προγράμματα «πεδίου» και φέρνοντας κοντά κυβερνήσεις, ΜΚΟ, όργανα του ΟΗΕ, εταιρίες και τοπικές κοινότητες ώστε να διαμορφώσουν και να υλοποιήσουν κοινές πολιτικές.

Πηγή : WWF

Εθελοντές

Μπορείς κι εσύ να συμβάλεις στη λύση των περιβαλλοντικών προβλημάτων, αρκεί να διαθέσεις λίγο από τον ελεύθερο χρόνο σου. Βοήθησε έμπρακτα το έργο του WWF και «γίνε συμμέτοχος στη λύση!».

Διάλεξε, λοιπόν, μια ομάδα εθελοντικής εργασίας που ταιριάζει περισσότερο με τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά σου, συμπλήρωσε και στείλε μας την αίτηση εθελοντικής εργασίας, και εμείς θα επικοινωνήσουμε μαζί σου.

Ομάδα Νομικής Υποστήριξης Πολιτών (ΝΥ)
Η Νομική Ομάδα εξετάζει τις καταγγελίες που λαμβάνουμε από πολίτες ή τοπικές οργανώσεις σχετικές με την υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και τους υποστηρίζει στις προσπάθειες τους. Αποτελείται από εθελοντές, κυρίως νομικούς, περιβαλλοντολόγους και πολιτικούς μηχανικούς. Οι δραστηριότητες της περιλαμβάνουν: τη συλλογή και ταξινόμηση υλικού νομικού περιεχομένου, το σχολιασμό νομοσχεδίων περιβαλλοντικής φύσης, τη διαχείριση καταγγελιών, τη συνεργασία με τοπικές οικολογικές οργανώσεις. Τέλος παρέχει συμβουλές για θέματα που αφορούν στην εφαρμογή της Περιβαλλοντικής Νομοθεσίας στη χώρα μας και πιέζει ώστε να εφαρμόζεται το Εθνικό και Κοινοτικό Περιβαλλοντικό Δίκαιο. Διαβάστε περισσότερα για τη Νομική Ομάδα Υποστήριξης Πολιτών.

Ομάδα Εκδηλώσεων και Εκστρατειών (ΕΕ)
Τα μέλη της ομάδας αυτής αποτελούν τη φωνή του WWF όταν πραγματοποιούνται εκδηλώσεις και εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού. Αυτές περιλαμβάνουν τη λειτουργία ενημερωτικών περιπτέρων, τη διοργάνωση Φεστιβάλ, τη συμμετοχή σε διαμαρτυρίες (πχ. Δασικό Νομοσχέδιο).H εκπαίδευση και ενημέρωση των εθελοντών μας είναι συχνή, προκειμένου να αποκτήσουν τις απαραίτητες γνώσεις για τα προγράμματα και τις δράσεις της οργάνωσης. Επίσης η άνεση και η ευχέρεια επικοινωνίας που αποκτούν κατά την επαφή τους με το κοινό, συμβάλουν στην επιτυχία των εκδηλώσεων.

Ομάδα Εργασιών Γραφείου στα κεντρικά γραφεία στην Αθήνα (ΓΡ)
Πολύ σημαντική ομάδα που βοηθά στη διεκπεραίωση των εργασιών γραφείου. Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια προετοιμασία ενημερωτικού υλικού , ταξινόμηση βιβλιοθήκης, προετοιμασία και αποστολή επιστολών, εισαγωγή δεδομένων στους Η/Υ και δημιουργία βάσεων δεδομένων. Οι εθελοντές της ομάδας αυτής βοηθούν όλα τα τμήματα του WWF-Ελλάς και συμβάλουν στη καλύτερη επικοινωνία με τους υποστηρικτές και τους φίλους μας. Απαραίτητη η ύπαρξη ελεύθερου χρόνου εντός των ημερών και ωρών γραφείου (Δευτέρα - Παρασκευή 10:00-18:00).

Ομάδα Μεταφράσεων (Μ)
Αποτελείται κυρίως από επαγγελματίες του είδους ή ανθρώπους που έχουν σπουδάσει σε συναφή αντικείμενα. Η ομάδα αναλαμβάνει το σημαντικό έργο των μεταφράσεων κειμένων και επιλεγμένων εκδόσεων από το παγκόσμιο δίκτυο του WWF για εσωτερική και εξωτερική χρήση. Επίσης μεταφράζει επιστημονικές μελέτες και εκθέσεις του WWF-Ελλάς προκειμένου αυτές να προωθηθούν σε Ευρωπαϊκό ή Παγκόσμιο Επίπεδο.

Ομάδα Προγραμμάτων Πεδίου (ΠΠ)
Συμμετοχή στα καλοκαιρινά προγράμματα εθελοντικής εργασίας και γνωριμία με τη δουλειά του WWF στο πεδίο (Δαδιά, Πίνδος, Κερκίνη, Ζάκυνθος κλπ). Τα προγράμματα αυτά διοργανώνονται κάθε χρόνο τους καλοκαιρινούς μήνες (απευθύνεται σε άτομα ηλικίας 19-35 ετών). Αποτελούν σημαντική βοήθεια για τους τοπικούς συνεργάτες του WWF Ελλάς και περιλαμβάνουν: χάραξη μονοπατιών, ενημέρωση τουριστών, κατασκευή φωλιών για απειλούμενα είδη. Επίσης η ομάδα αυτή συμμετέχει και σε άλλες δράσεις όπως δενδροφυτεύσεις και καθαρισμοί παραλιών. Είναι μια μοναδική εμπειρία που μπορεί να αλλάξει τη ζωή σας!

Ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης - Ευαισθητοποίησης Παιδιών (Panda Club)
Επειδή η περιβαλλοντική εκπαίδευση είναι πολύ σημαντική έχουμε σχηματίσει μια ειδική ομάδα η οποία αναλαμβάνει τη παρουσίαση των προγραμμάτων του WWF σε σχολεία, σχολές, κατασκηνώσεις, πνευματικά κέντρα και συναφείς φορείς με τη βοήθεια οπτικοακουστικού υλικού. Επίσης πραγματοποιεί παιχνίδια με παιδιά και εκδηλώσεις, όπως παιδικό θέατρο και μουσικοχορευτικά δρώμενα που έχουν σχέση με την προστασία της φύσης. Το Panda Club έχει πλέον εδραιώσει τη θέση του στα αθηναϊκά δρώμενα!

Δίκτυο Ενεργών Επαγγελματιών (ΔΕ)
Σημειώστε αυτή την κατηγορία αν θέλετε να συμβάλλετε με βάση την ειδικότητά σας, την επαγγελματική σας ιδιότητα, τις τεχνικές σας γνώσεις, το δίκτυο των επαφών σας κλπ.

Εθελοντές στην Επαρχία (ΕΠ)
Η δυνατότητα προσφοράς εθελοντικής εργασίας για τα μέλη που κατοικούν εκτός Αθηνών ή Θεσ/νίκης ρυθμίζεται ανάλογα με τις δράσεις του WWF στην περιοχή. Σημειώστε αυτή την κατηγορία αν θέλετε να επικοινωνήσουμε μαζί σας όταν σχεδιάζονται δράσεις στην περιοχή σας.

Για περισσότερες πληροφορίες:

Ηλίας Τζηρίτης, Συντονιστής Συλλογικών Δράσεων και Εθελοντών

Επικοινωνία
WWF Ελλάς
Φιλελλήνων 26
10558 Αθήνα
Τηλ. 210-3314893
Fax: 210-3247578
support@wwf.gr

Πηγή : WWF

Κυκλοφόρησε το νέο Ubuntu 8.04 Hardy Heron

Ubuntu 8.04 LTS Available

http://activenetworksgr.blogspot.com/2008/04/ubuntu-804-hardy-heron.html
http://activenetworksgr.blogspot.com/2008/04/ubuntu-804-lts-available.html

xDSL

Η Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή (DSL – Digital Subscriber Line) είναι μία οικογένεια τεχνολογιών, η οποία αξιοποιεί τις φυσικές ιδιότητες του χαλκού για την μετάδοση ψηφιακών σημάτων. Η τεχνολογία επιτυγχάνει τον διαχωρισμό της τηλεφωνικής γραμμής – του δισύρματου καλωδίου χαλκού – σε δύο τμήματα. Το ένα εξ αυτών αναλαμβάνει την μεταφορά φωνής και το άλλο, που είναι και το ‘μεγαλύτερο’ την μεταφορά δεδομένων (ίντερνετ). Η τεχνολογία DSL έχει μία ιστορία σχεδόν 20 ετών – από το 1989 – και έχουν αναπτυχθεί ήδη πολλές παραλλαγές της.

Βασικός της εκπρόσωπος και κύρια αιτία για την οποία έχει γίνει τόσο δημοφιλής η τεχνολογία είναι η Ασύγχρονη Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή (ADSL – Asynchronous Digital Subscriber Line). Το ADSL επιτυγχάνει θεωρητικά μέγιστη ταχύτητα λήψης δεδομένων (downstream) 8Μbps και 1Μbps στην αποστολή (upstream), σε αποστάσεις που δεν ξεπερνούν το 1,5 χιλιόμετρο από τα κοντινότερο κέντρο του τηλεπικοινωνιακού οργανισμού (DSLAMs). To ADSL2 αποτελεί μία αναβάθμιση του ADSL και μπορεί να προσφέρει ταχύτητες λήψης δεδομένων ως και 12Mbps όταν η απόσταση του συνδρομητή από τα κέντρα του παρόχου δεν ξεπερνά τα 2,5 χιλιόμετρα. Το τελευταίο και πιο ‘γρήγορο΄ μέλος της οικογένειας ADSL είναι το ADSL2+. Από τα 12Μbps του ADSL2, το ADSL2+ εκτοξεύει την ταχύτητα στα 24Mbps, ενώ η ταχύτητα λήψης αγγίζει, σε ιδανικές περιπτώσεις ακόμα και τα 3.5Mbps. Oι υψηλές ταχύτητες που επιτυγχάνει η τεχνοloγία ADSL2+ δίνουν την δυνατότητα στους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους που την χρησιμοποιούν να προσφέρουν συνδυαστικές τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες τύπου 2-πλέι (σταθερή τηλεφωνία, ευρυζωνικό ίντερνετ) και 3-πλέι (σταθερή τηλεφωνία, ευρυζωνικό ίντερνετ, και βίντεο κατ’ απαίτηση)

Μία ακόμα σημαντική τεχνολογία xDSL είναι η Πολύ Υψηλής Ταχυτήτας Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή (VDSL – Very High Speed Digital Subscriber Line). Προσφέρει ταχύτητες που φτάνουν συνήθως τα 60Mbps/s στη λήψη και περίπου τα 10Mbps στο upload, ενώ σε ιδιαίτερα κοντινές αποστάσεις – μεταξύ της κατοικίας του συνδρομητή και του κοντικότερου ψηφιακού συνδρομητικού κέντρου του παρόχου – οι ταχύτητες αυτές μπορεί να φτάσουν ακόμα και τα 100Mbps. Εξέλιξη του VDSL είναι το VDSL2, το μπορεί να παρέχει τόσο ασύμμετρη όσο και συμμετρική επικοινωνία με την συνολική ταχύτητα μετάδοσης (download και upload) να ξεκινάει από τα 250Mbps (στο τηλεπικοινωνιακό κέντρο του παρόχου), να πέφτει στα 100Mbps σε απόσταση 0.5 χιλιομέτρου και στα 50Mbps στο 1 χιλιόμετρο. Μάλιστα, όταν η απόσταση φτάσει ή ξεπεράσει τα 1,6 χιλιόμετρα, τότε η απόδοση του VDSL εξισώνεται με αυτή του ADSL2+. Το σημαντικό μειονέκτημα τόσο του VDSL όσο και του VDSL2 είναι η σημαντική μείωση του διαθέσιμου εύρου ζώνης σε μεγάλες αποστάσεις. Και οι δύο αυτές τεχνολογίες δεν αποτελούν τις καταλληλότερη λύση για μη αστικές ή αραιοκατοικημένες περιοχές, γιατί εκεί οι αποστάσεις από τις οικίες των καταναλωτών μέχρι τις υποδομές των τηλεπικοινωνιακών φορέων είναι, συνήθως, ιδιαίτερα μεγάλες. Αντίθετα κρίνονται ικανοποιητικές για αστικές περιοχές όπου και υπάρχει ιδιαίτερα πυκνή παρουσία τηλεπικοινωνιακών κέντρων.

Η Συμμετρική Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή (SDSL – Symmetric Digital Subscriber Line) είναι ακόμα μία τεχνολογία xDSL, όχι όμως τόσο δημοφιλής όσο οι ADSL και VDSL. Η ταχύτητα αποστολής είναι ίδια με αυτή της λήψης δεδομένων και δεν ξεπερνάει τα 2Mbps. Η αξιοποίηση της τεχνολογίας SDSL είναι εφικτή μόνο όταν οι εγκαταστάσεις του παρόχου απέχουν το πολύ τρία χιλιόμετρα από αυτές του πελάτη. Μειονέκτημα της τεχνολογίας αποτελεί το γεγονός μία γραμμή SDSL, δεν επιτρέπει, πάνω από το ίδιο ζεύγος καλωδίων, την μεταφορά φωνής. Για το λόγο το SDSL έχει πολύ περιορισμένη εφαρμογή και χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά από μικρομεσαίες επιχειρήσεις για εξειδικευμένες λειτουργίες.

Άλλες υλοποιήσεις xDSL με ελάχιστη όμως εμπορική εφαρμογή είναι η Υψηλής Ταχύτητας Ψηφιακή Συνδρομητική Γραμμή (HSDL – High Speed Digital Subscriber Line) και η Καθολική DSL (Uni-DSL).

Πηγή: broadband.gr , DSL Forum , Techweb

Ευρυζωνικότητα μικρής εμβέλειας

Τα Ασύρματα Προσωπικά Δίκτυα (ΑΠΔ, Wireless PANs – Personal Area Networks) έχουν προσελκύσει το ενδιαφέρον πολλών εταιριών λόγω του μεγάλου εύρους εφαρμογών τους, μεταξύ των οποίων η οικιακή δικτύωση και οι ηλεκτρονικές συσκευές. Η πληθώρα ανταγωνιστικών τεχνολογιών ασύρματης προσωπικής δικτύωσης καθιστά ιδιαίτερα δύσκολη την εποπτεία του χώρου.

Από τα δημοφιλέστερα πρότυπα ασύρματης προσωπικής δικτύωσης ξεχωρίζει το Μπλουτούθ (Bluetooth, "μπλέ δόντι", εξ ου και το μπλε λεντάκι των συσκευών κατά τη χρήση του). Το συγκεκριμένο πρότυπο χρησιμοποιείται σε υπολογιστές, κινητά τηλέφωνα, παιγνιδομηχανές, φορητούς εκτυπωτές, φωτογραφικές μηχανές και σε άλλες ηλεκτρονικές συσκευές για την μεταφορά δεδομένων σε μικρές αποστάσεις – από ένα ως 10 μέτρα. Εκτιμάται πως μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί ένα δισεκατομμύριο συσκευές που ενσωματώνουν το Μπλουτούθ.

Το μέλλον του Μπλουτούθ είναι άμεσα συνυφασμένο με αυτό της τεχνολογίας Ιδιαίτερα Ευρείας Συχνότητας (ΙΕΣ, UWB – Ultra Wide Band), αφού η επόμενη έκδοση (3.0) του Μπλε Δοντιού θα βασίζεται στην ΙΕΣ. Πρόκειται για μία ευρυζωνική τεχνολογία ασύρματης μετάδοσης δεδομένων κατάλληλη για μικρές αποστάσεις, που υποστηρίζει ταχύτητες που ξεκινούν από τα 100Mbps και φτάνουν θεωρητικά ως και τα 480Mbps. Θεωρείται κατάλληλη για ‘βαριές εφαρμογές’, όπως η μετάδοση ροών πολυμεσικού περιεχομένου (streaming media). Δύο διαφορετικοί οργανισμοί, το ΙΕΣ Φόρουμ (UWB Forum) και η Συμμαχία ΓουάιΜιντια (WiMedia Alliance) αναπτύσσουν δικές τους υλοποιήσεις. Η υλοποίηση της ΓουάιΜίντια έχει το προβάδισμα, καθώς μπορεί να επιτύχει ταχύτητες από 53 ως 480Mbps, και ήδη υποστηρίζεται από κονσόρτσιουμ μεγάλων εταιριών, όπως η Νόκια, η Ιντέλ, η Σάμσουνγκ, η Σόνυ, η Χιούλετ Πάκαρντ κ.α.

Μια τεχνολογία που θα λειτουργήσει συμπληρωματικά στο "Μπλε Δόντι" σε περιπτώσεις που απαιτείται χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και μικρό μέγεθος είναι το Γουάιμπρι (Wibree), το οποίο αναμένεται να ενσωματωθεί σε ρολόγια χειρός, παιδικά παιχνίδια, ασύρματες περιφερειακές συσκευές και αθλητικούς αισθητήρες. Το Γουάιμπρι θα λειτουργεί στην ίδια συχνότητα με το Μπλουτουθ – 2.4GHz –, θα επιτυγχάνει ταχύτητες ενός Mbps σε απόσταση ως και 10 μέτρα και θα καταναλώνει το ένα δέκατο της ενέργειας. Η τεχνολογία αποτελεί πρόταση της φιλανδικής εταιρίας κινητών τηλεφώνων Νόκια, η οποία έγινε αποδεκτή από την Όμιλο Συμφερόντων Μπλουτουθ (Bluetooth Special Interest Group). Το πρότυπο Γουάιμπρι αναμένεται το πρώτο εξάμηνο του 2008.

Ανταγωνιστικά προς το Μπλουτουθ και την ΙΕΣ αναμένεται να δράσει η τεχνολογία του Ασύρματου Ενιαίου Σειριακού Διαύλου (ΑΕΣΔ, WUSB - Wireless Universal Serial Bus). Ο AΕΣΔ αποτελεί ασύρματη υλοποίηση του γνωστού Ενιαίου Σειριακού Διαύλου (USB) που χρησιμοποιείται ευρύτατα για την σύνδεση και την επικοινωνία περιφερειακών συσκευών με τους προσωπικούς υπολογιστές. Η τρέχουσα έκδοση (1.1) του AΕΣΔ, λειτουργεί σε συχνότητες από 3.1 ως 10.6 GHZ και μπορεί να επιτύχει ταχύτητα μετάδοσης 480Mbps σε απόσταση ως και τρία μέτρα. Σε μεγαλύτερες αποστάσεις η ταχύτητα μειώνεται σημαντικά. Για παράδειγμα σε απόσταση 10 μέτρων η ταχύτητα πέφτει στα 110Mbps.

Η Επικοινωνία Εγγύς Πεδίου (ΕΕΠ, NFC – Νear Field Communication), είναι ακόμα μία τεχνολογία για την ανταλλαγή δεδομένων σε ιδιαίτερα μικρή απόσταση. Λειτουργεί στην πολύ χαμηλή συχνότητα των 13,56MHz και θεωρητικά προσφέρει μέγιστη ταχύτητα μετάδοσης 424Κbps. Η επικοινωνία μεταξύ δύο συσκευών εξοπλισμένων με ΕΕΠ ενεργοποιείται όταν αυτές βρεθούν σε απόσταση μικρότερη των τεσσάρων εκατοστών. Μέσω του ΕΕΠ, οι συσκευές μπορούν να συνεννοηθούν για περαιτέρω ανταλλαγή δεδομένων μέσω εναλλακτικών τεχνολογιών. Προτεινόμενες χρήσεις είναι η αυτόματη διασύνδεση (paring) κινητών μέσω μπλουτουθ, οι ηλεκτρονικές αγορές, ακόμη και η χρήση ως ηλεκτρονικά κλειδιά.

Λύσεις και για την επιχείρηση

Οι τεχνολογίες ΑΠΔ βρίσκουν εφαρμογή στις επιχειρήσεις και τη βιομηχανία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η τεχνολογία Αναγνώρισης ΡαδιοΣυχνότητας (ΑΡΣ, RFiD – Radio-frequency identification), που συνεχώς κερδίζει έδαφος σε σχέση με την τεχνολογία γραμμωτού κώδικα (barcode). Η ΑΡΣ χρησιμοποιείται για την ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ μιας αναγνωστικής συσκευής και εμπορευμάτων πάνω στα οποία έχουν τοποθετηθεί ειδικά ολοκληρωμένα κυκλώματα. Η ποσότητα της πληροφορίας που μπορεί να μεταφέρει μία ετικέτα ΑΡΣ συνήθως δεν υπερβαίνει τα 2KB.

Μία τεχνολογία που αναμένεται να ανταγωνιστεί την ΑΡΣ είναι η Ρούμπι (Rubee). Βασίζεται στο πρότυπο 1902.1 της IEEE και υπόσχεται μετάδοση δεδομένων σε πολύ χαμηλές συχνότητες (450KHz) και αποστάσεις ως 15 μέτρα. Η Ρούμπι χρησιμοποιεί και αυτή ετικέτες για την εγγραφή και αποθήκευση πληροφοριών. Οι ετικέτες της είναι ιδιαίτερα λεπτές, αφού έχουν πλάτος μόλις 1,5 χιλιοστό. Στα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας προστίθενται η μεγάλη διάρκεια ζωής των μπαταριών των ετικετών –από 10 ως 15 χρόνια - , η ανθεκτικότητά τους σε περιβάλλοντα υψηλής υγρασίας και το σχετικά χαμηλό κόστος χρήσης. Οι πρώτες εμπορικές υλοποιήσεις αναμένονται ως το τέλος του 2007.

Τεχνολογία με ευρύ πεδίο εφαρμογών στην οικιακή δικτύωση και στην επιχειρηματική λειτουργία αποτελεί και το ΖιγκΜπί.

Πήγες: broadband.gr, WiMedia Alliance, Bluetooth.com, Wibree.com, Usb.org, NFC Forum, RFID journal, Eweek

Ασύρματα δίκτυα ευρείας περιοχής

Τα Ασύρματα Δίκτυα Ευρείας Περιοχής (ΑΔΕΠ, Wireless WANs - Wide Area Networks) αποτελούν έναν από τους ταχύτερα αναπτυσσόμενους τεχνολογικούς τομείς. Διαφορετικές τεχνολογίες όπως το ΓουάιΜαξ (WiMax - Worldwide Interoperability for Microwave Access, Παγκόσμια Διαλειτουργικότητα για Μικροκυματική Πρόσβαση) , η Τοπική Πολυσημειακή Υπηρεσία Διανομής (ΤΠΥΔ, LMDS - Local Multipoint Distribution Service), η Ασύρματη Ευρυζωνικότητα (AE, Wibro – Wireless Broadband) κ.α. φιλοδοξούν να αποτελέσουν την πρώτη επιλογή για την υλοποίηση ασύρματων ευρυζωνικών δικτύων σε πολλές χώρες. Πίσω από κάθε τεχνολογία βρίσκεται ένα κονσόρτσιουμ εταιριών, το οποίο έχει επενδύσει στην ανάπτυξη και τη διάδοση της, στοχεύοντας στην παροχή ευρυζωνικής πρόσβασης εν κινήσει σε μεγάλο αριθμό συνδρομητών. Ο ανταγωνισμός είναι ήδη μεγάλος, και εντείνεται ακόμα περισσότερο από την προσπάθεια των εταιριών κινητής τηλεφωνίας να εισέλθουν στην αγορά των Ασύρματων Δικτύων Ευρείας Περιοχής, με την αξιοποίηση τεχνολογιών όπως η τέταρτη γενιά κινητής τηλεφωνίας (4G) και η Εξέλιξη Μακράς Διάρκειας (ΕΜΔ, LTE – Long Term Εvolution).

Το πρώτο λόγο στην συγκεκριμένη κατηγορία δικτύων φαίνεται να έχει το WiMax. Πρόκειται για ένα τηλεπικοινωνιακό σύστημα το οποίο καθιστά εφικτή την μετάδοση δεδομένων με ταχύτητες 70Mbps, σε αποστάσεις ως και τα 65 χιλιόμετρα. Σημαντική ώθηση στη συγκεκριμένη τεχνολογία έδωσε η απόφαση της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ΔΕΤ, ITU – International Telecommunications Unit), να την εντάξει σε αυτές της τρίτης γενιάς. Σύμφωνα με την εταιρία Ερευνών Άμπι (ABI Research), μέχρι το 2012 θα υπάρχουν 295 εκατομμύρια χρήστες της τεχνολογίας WiMax.

Το ΤΠΥΔ επιτρέπει την μετάδοση δεδομένων από σημείο σε σημείο (point-to-point) ή από σημείο σε πολλαπλά σημεία (point-to-multipoint). Λειτουργεί σε μικροκυματικές συχνότητες μεγαλύτερες των 20GHz – συνήθως από 26 έως και 28GHz – και επιτυγχάνει ιδιαίτερα υψηλές ταχύτητες μεταφοράς, οι οποίες σε ιδανικές συνθήκες φτάνουν τα 2Gbps. Η εγκατάσταση και η λειτουργία δικτύων ΤΠΥΔ απαιτεί την τοποθέτηση σταθμού βάσης στις εγκαταστάσεις του ενδιαφερόμενου, και μάλιστα σε ορισμένο ύψος. Η μέγιστη απόσταση μεταξύ των εγκαταστάσεων του ενδιαφερόμενου και αυτών του παροχέα δεν μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε χιλιόμετρα. Οι ιδιαίτερα υψηλές ταχύτητες που επιτυγχάνονται μέσω του ΤΠΥΔ το καθιστούν ιδανικό για την μετάδοση πολυμεσικού περιεχομένου και την παροχή εταιρικών υπηρεσιών, όπως π.χ. υπηρεσίες φωνής. Από την άλλη, το υψηλό κόστος των σταθμών βάσης και η απαίτηση για την τοποθέτηση τους σε ορισμένο ύψος, αποτελούν τα βασικότερα μειονεκτήματα της τεχνολογίας, η οποία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στις Η.Π.Α.

Μία ακόμη ανερχόμενη ευρυζωνική τεχνολογία είναι η Κινητή Ευρυζωνική Ασύρματη Πρόσβαση (ΚΕΑΠ, ΜΒWA – Mobile Broadband Wireless Access). Η ΚΕΑΠ βασίζεται στο πρότυπο 802.20 της IEEE και αναμένεται να προσφέρει ταχύτητες μετάδοσης της τάξεως του 1,5Mbps ακόμα και σε οχήματα που κινούνται με ταχύτητα 250 χιλιόμετρα/ώρα. Αν και η ταχύτητα πρόσβασης είναι πολύ μικρότερη από αυτή του WiMax, η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει καλύτερες επιδόσεις στην παροχή ευρυζωνικών υπηρεσιών σε κινούμενα οχήματα όπως τα λεωφορεία, τα τρένα κτλ. Πάντως πολύ δύσκολα θα υπάρξει εμπορική αξιοποίηση της τεχνολογίας αυτής πριν από το 2009.

Η Ασύρματη Ευρυζωνικότητα (AE, Wibro – Wireless Broadband) είναι μία τεχνολογία βασισμένη στο WiMax, η οποία αναπτύχθηκε και χρησιμοποιείται στην Κορέα. Μεταξύ της ΑΕ και του Wimax υπάρχουν μερικές διαφοροποιήσεις. Η ΑΕ προσφέρει ταχύτητες πρόσβασης από 30 ως 50 Mbps σε αποστάσεις που δεν ξεπερνούν τα πέντε χιλιόμετρα από τις υποδομές του παρόχου. Παράλληλα επιτρέπει και την παροχή των ευρυζωνικών υπηρεσιών ακόμα και σε χρήστες εν κινήσει (60 χιλιόμετρα/ώρα).Η ΑΕ έχει γνωρίσει μεγάλη εμπορική επιτυχία στην Κορέα, αλλά πολύ δύσκολα θα χρησιμοποιηθεί σε άλλες χώρες, μετά την έγκριση του WiMax ως τεχνολογίας τρίτης γενιάς.

Και η κινητή τηλεφωνία στο παιχνίδι

Στην παροχή ασύρματων ευρυζωνικών υπηρεσιών και ο χώρος της κινητής τηλεφωνίας έχει τις δικές του προτάσεις. Πιο δημοφιλής τεχνολογία είναι το Παγκόσμιο Σύστημα Κινητών Τηλεπικοινωνιών (ΠΣΚΤ, UMTS - Universal Mobile Telecommunications System), ευρύτερα γνωστή ως 3G. Παρά το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία είναι αρκετά πρόσφατη, έχουν ήδη παρουσιαστεί πολλές παραλλαγές της. Η πιο συχνή υλοποίηση βασίζεται στο πρότυπο W-CDMA (Wideband Code Division Multiple Access, Ευρυζωνική Πολλαπλή Προσπέλαση Διαίρεσης Κώδικα) και επιτρέπει σε ένα συνδρομητή δικτύου κινητής τηλεφωνίας να χρησιμοποιεί το ίντερνετ - μέσω του κινητού τηλεφώνου ή μέσω υπολογιστή και ειδικής κάρτας - με ταχύτητα 384Kbps. Οι υψηλές χρεώσεις των εταιριών κινητής τηλεφωνίας καθώς και οι, συγκριτικά με τις άλλες ασύρματες τεχνολογίες, χαμηλές ταχύτητες του ΠΣΚΤ, είναι δύο βασικά μειονεκτήματα των δικτύων 3G.

Βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών και αύξηση της ταχύτητας πρόσβασης των δικτύων ΠΣΚΤ επιτυγχάνει η τεχνολογία Υψηλής Ταχύτητας Πρόσβασης Πακέτων (ΥΤΠΠ, HSPA - High Speed Packet Access) . Η τεχνολογία ΥΤΠΠ αυξάνει την ταχύτητα πρόσβασης των χρηστών στο ίντερνετ στα 14Μbps, αν και στην πράξη δύσκολα ξεπερνιούνται τα 3,6Mbps. Τα 3,6Mbps είναι μία αισθητή αναβάθμιση σε σχέση με τα 384Kbps, αλλά και πάλι η απόσταση από τις άλλες ασύρματες τεχνολογίες παραμένει μεγάλη.

Το επόμενο στάδιο για δίκτυα κινητής τηλεφωνίας τρίτης γενιάς είναι η τεχνολογία Εξέλιξη Μακράς Διάρκειας. Σε τεχνικό επίπεδο, τα δίκτυα ΕΜΔ αναμένεται να προσφέρουν ταχύτητες 100/50Μbps (αποστολή/λήψη) σε σημαντικά μεγάλη εμβέλεια, η οποία θα φτάνει ακόμα και τα 100 χιλιόμετρα από το σημείο που έχει εγκατασταθεί ο σταθμός βάσης. Πολλοί έχουν βιαστεί να χαρακτηρίσουν τα συστήματα ΕΜΔ ως συστήματα τέταρτης γενιάς ενώ κάποιοι άλλοι κρατούν επιφυλακτική στάση και τους αποδίδουν τον όρο pre-4G Εμπορικές υλοποιήσεις της συγκεκριμένης τεχνολογίας δεν αναμένονται τουλάχιστον πριν το 2012. Μια αργοπορία που μπορεί να κοστίσει, καθώς είναι πιθανό ως τότε το WiMax να έχει εδραιώσει την κυριαρχία του.

Υπό ανάπτυξη βρίσκονται και τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας τέταρτης γενιάς (4G). Στόχος των κατασκευαστών είναι τα δίκτυα αυτά να παρέχουν ταχύτητες πρόσβασης από 100Mbps ως και 1Gbps σε χρήστες εν κινήσει. Τεχνικά, τα δίκτυα 4G θα βασίζονται στο δικτυακό πρωτόκολλο. Προς την κατεύθυνση ανάπτυξης δικτύου 4G κινείται και η κορεατική ΝΤΤ ΝτοΚοΜό (NTT DoCoMo) η οποία ετοιμάζει τηλεπικοινωνιακό σύστημα, που επιτυγχάνει ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων 5Gbps προς κόμβο που κινείται με ταχύτητα 10 χιλ./ώρα. Το σύστημα αυτό, βρίσκεται ακόμα σε πιλοτικό στάδιο και δεν αναμένεται να γίνει δυνατή η εμπορική του εκμετάλλευση πριν το 2010.

Πηγές: broadband.gr , WiMax.com, WCAI, LMDS Wireless, IEEE 802 LAN/MAN Standards Committee, GSM Association, UMTS Forum

Η οικογένεια Wi-Fi

Οι τεχνολογίες ασύρματης μετάδοσης δεδομένων έχουν αρχίσει να εισέρχονται για τα καλά στη ζωή μας. Από την κινητή τηλέφωνα μέχρι και τα ασύρματα ευρυζωνικά δίκτυα, η ασύρματη επικοινωνία έχει αρχίσει να δείχνει πως μπορεί να προσφέρει σωρεία λύσεων σε οικιακό και επιχειρηματικό επίπεδο. Η ανάγκη για λιγότερα καλώδια, καλύτερη και συνεχή σύνδεση και μεγαλύτερες ταχύτητες είναι δεδομένη, όπως και οι προθέσεις των κατασκευαστών για μία νέα γενιά ασύρματων συσκευών. Το μέλλον θα είναι ασύρματο.

Η τεχνολογία των ασύρματων δικτύων μπορεί πλέον να καλύψει τις ανάγκες μικρών προσωπικών (PANs – Personal Area Networks), τοπικών (LANs – Local Area Networks) μέχρι και μητροπολιτικών (MANs – Metropolitan Area Networks) δικτύων.

Σε επίπεδο τοπικών δικτύων, τα τελευταία χρόνια έχει κυριαρχήσει η οικογένεια τεχνολογιών IEEE 802.11, η οποία είναι ευρέως και εμπορικά γνωστή ως Γουάι – Φάι (Wi-Fi : Wireless Fidelity)

Στο Wi-Fi η μετάδοση των δεδομένων πραγματοποιείται μέσω ραδιοκυμάτων (RF – Radio Frequency). Η συνήθης αρχιτεκτονική των ασύρματων τοπικών δικτύων περιλαμβάνει ένα ή περισσότερα σημεία πρόσβασης (access point), τα οποία λειτουργούν σε παρόμοια λογική με αυτή των σταθμών βάσης της κινητής τηλεφωνίας. Ένα σημείο πρόσβασης παρέχει την ασύρματη σύνδεση σε όσους κόμβους βρίσκονται εντός μία συγκεκριμένης απόστασης (εμβέλεια) από αυτό. Κόμβος μπορεί να είναι οποιαδήποτε συσκευή διαθέτει κάρτα δικτύου για ασύρματη επικοινωνία, όπως π,χ ένας φορητός υπολογιστής ή ακόμα και ένα κινητό τηλέφωνο. Η εμβέλεια που μπορεί να καλύψει ένα σημείο πρόσβασης αλλά και η ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων μεταξύ του σημείου πρόσβασης και του κόμβου εξαρτάται τόσο από την τεχνολογία (πρότυπο WiFi) που χρησιμοποιείται όσο και από τη μορφολογία της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής. Μία περιοχή που καλύπτεται από ένα ή περισσότερα σημεία πρόσβασης συνδεδεμένα μεταξύ τους λέγεται επίσης σημείο πρόσβασης (hotspot) . Ένα σημείο πρόσβασης μπορεί να καλύπτει ένα χώρου δωματίου ή πολλά τετραγωνικά μέτρα με εναλλασσόμενα σημεία πρόσβασης.

Κατά την διάρκεια των τελευταίων ετών, τρία πρότυπα είναι αυτά τα οποία έχουν κυριεύσει το χώρο των τοπικών ασύρματων δικτύων ενώ ένα τέταρτο αρχίσει σιγά σιγά να κάνει τα πρώτα του βήματα. Πρόκειται για τις τεχνολογίες-πρότυπα 802.11a, 802.11b, 802.11g και 802.11n, τεχνολογίες με τον ίδιο πυρήνα λειτουργίας, αλλά με διαφορές στο εύρος συχνοτήτων που χρησιμοποιούν και την μέγιστη ταχύτητα μετάδοσης δεδομένων που επιτυγχάνουν. Πάντως, η αρχική έκδοση της τεχνολογίας ήταν το πρότυπο 802.11 το οποίο είχε εγκριθεί από την επιτροπή IEEE το 1997, και το οποίο επιτύγχανε ταχύτητες της τάξεως των 1-2 Mbps, είτε μέσω ραδιοκυμάτων είτε με την χρήση υπέρυθρων ακτινών. Στη πράξη, οι υπέρυθρες ακτίνες δεν αξιοποιήθηκαν ποτέ στην τεχνολογία Wi-Fi.

Το 802.11a, λειτουργεί στην συχνότητα των 5GHz ενώ θεωρητικά η μέγιστη ταχύτητα μεταγωγής δεδομένων είναι τα 54Mbps. Λόγω του ότι λειτουργεί σε υψηλότερη συχνότητα από τα υπόλοιπα πρότυπα τοπικής ασύρματης δικτύωσης, διαθέτει πιο περιορισμένη εμβέλεια, ενώ παράλληλα το σήμα του εξασθαινεί όταν χρειάζεται να διαπεράσει τοίχους, ή γενικά ογκώδη αντικείμενα. Για το λόγο αυτό, τα σημεία πρόσβασης που αναπτύσσονται με την συγκεκριμένη τεχνολογία απαιτούν την εγκατάσταση περισσοτέρων συσκευές πρόσβασης. Πρακτικά πάντως, οι συνήθεις ταχύτητες του 802.11a κυμαίνονται περίπου στα 20Μbps.

Το πρώτο πρότυπο το οποίο κυκλοφόρησε ευρέως εμπορικά ήταν το 802.11b, το οποίο λειτουργεί στις συχνότητες των 2,4GHz, ενώ η μέγιστη ταχύτητα μεταφοράς ανέρχεται στα 11Mbps. Παλαιότερες υλοποιήσεις του πρωτοκόλλου παρείχαν ταχύτητες που κλιμακώνονταν από τα 1 στα 2,ως και τα 5.5Mbps. Η απόσταση η οποία μπορεί να καλύψει ένα σημείο πρόσβασης 802.11b είναι αντίστροφη της ταχύτητας μετάδοσης. Σε θεωρητική βάση πάντα, όταν η απόσταση της μετάδοσης είναι μέχρι και τα 30 μέτρα (100 πόδια) η ταχύτητα μετάδοσης μπορεί να φτάσει τα 11Mbps, ενώ μειώνεται σταδιακά όσο η απόσταση μεγαλώνει (η ταχύτητα μειώνεται στο 1Mbps όταν η απόσταση φτάσει στα 90 μέτρα). Η ταχύτητα μετάδοσης στο 802.11b δεν υπερβαίνει συνήθως τα 7,1Mbps.

Μία από τις τελευταίες προσθήκες (2003) στην οικογένεια τεχνολογιών του 802.11 είναι το 802.11g, το οποίο συνδυάζει χαρακτηριστικά από τα δύο προηγούμενες τεχνολογίες. Συγκεκριμένα λειτουργεί στην «μπάντα» των 2.4GHz, ενώ παράλληλα μπορεί να μεταφέρει δεδομένα με ταχύτητες οι οποίες ξεκινούν από τα 20Mbps και φτάνουν τα 54Μbps. Τόσο το 802.11b όσο και το 802.11g λειτουργούν σε ελεύθερη συχνότητα, και επειδή πρόκειται για τεχνολογίες RF, είναι πιθανό να δημιουργούν ή και να αποτελούν τους δέκτες παρεμβολών από συσκευές όπως οι φούρνοι μικροκυμάτων, και τα ασύρματα τηλέφωνα (DECT). Διαλειτουργικότητα επιτυγχάνεται μεταξύ των 802.11b και 802.11g γιατί λειτουργούν στην ίδια συχνότητα, ενώ κάτι τέτοιο δεν επιτυγχάνεται στην περίπτωση του 802.11a. Βέβαια οι κατασκευαστές προσανατολίζονται ήδη στην κατασκευή προϊόντων στα οποία θα επιτυγχάνεται διαλειτουργικότητα μεταξύ των τριών προτύπων (a/b/g), απαλλάσσοντας τον καταναλωτή από την διαδικασία της επιλογής και του προβληματισμού για πιθανές επιπλοκές.

Το 802.11n παρουσιάζεται το πλέον υποσχόμενο πρότυπο για τα ασύρματα τοπικά δίκτυα (WLAN – Wireless LAN), αφού ενσωματώνει τεχνολογικά στοιχεία των προηγούμενων προτύπων αλλά και καινούρια τεχνικά χαρακτηριστικά για την επίτευξη μεγαλύτερων ταχυτήτων. Συγκεκριμένα, οι ταχύτητες μετάδοσης του 802.11n θα κυμαίνονται κατά μέσο όρο από τα 100 ως τα 140Mbps, ενώ θεωρητικά μπορεί να φτάνουν ακόμα και τα 600Mbps. Η τελική μορφή του 802.11n αναμένεται να είναι έτοιμη τον Μάρτιο του 2009, αν και ήδη αρκετοί κατασκευαστές ήδη διαθέτουν εμπορικά προϊόντα βασισμένα στα πρώτα προσχέδια (draft) της τεχνολογίας.

Πηγή: broadband.gr